به گزارش فیروزنا به نقل از «شیرازه»، بالاخره بعد از اعلام رسمی، دو ماهواره ایرانی هدهد و کوثر توسط ماهواره‌بر سایوز روسی به فضا پرتاب شد و با موفقیت در مدار هدف قرار گرفت، این موفقیت همچون دیگر دستاوردهای نظام جمهوری اسلامی ایران توسط رسانه‌های ضد نظام مورد انکار و تمسخر قرار گرفت و حتی در رسانه‌های انقلابی نیز انعکاس چندانی نیافت.
کارشناس مسائل سیاسی در گفتگو با خبرنگار شیرازه می‌گوید: جمهوری اسلامی ایران با سرعت زیاد در حال جبران بسیاری از کم کاری‌های حوزه علم و فناوری در تاریخ ایران است مقام معظم رهبری این عرصه را شخصاً مدیریت کرده و آن را به‌عنوان پیشران تمدن نوین اسلامی و رسیدن به الگوی بین‌المللی برای دیگر ملت‌های مظلوم و همسایه می‌دانند.
سید محسن هاشمی عنوان کرد: متأسفانه تاریخ ایران سرشار از شکست‌هایی است که در ۲۰۰ سال اخیر ضربات حیثیتی و حتی استراتژیکی را به ایران وارد کرده است؛ وقتی بررسی می‌شود که علت این موضوع چیست به رکود علمی ایران بعد از دوران شکوفایی قرون میانه اسلامی می‌رسیم.
این استاد دانشگاه ادامه داد: بررسی داستان شکست ایران از روس و سئوال تاریخی عباس میرزا در مورد پیروزی روس‌ها سرآغازی برای به خود آمدن ایرانیان است که متأسفانه دولت‌های وقت به علت وابستگی به اجنبی‌ها و تأمین منافع آنان از طریق فروش دستاوردهای علمی و حتی خدمات پس از فروش آن پاسخ عملی به این سئوال و حل آن را مدنظر قرار نداده و در یک خیانتی آشکار منافع شخصی خویش را نیز بر منافع ملی ترجیح می‌دهند.
وی در پاسخ به سئوال آیا در دوره پهلوی که بعد از قاجار صورت گرفت به مسائلی که گفته شد و پاسخ عملی به آن پرداخته شد یا خیر؟ اظهار داشت: در دوره پهلوی تلاش‌هایی صورت گرفت تا موضوع علم و فناوری جدی گرفته شود و به نوعی آنچه که انجام نشده بود به شکل گسترده‌تری در کشور انجام شود؛ اما به شکل سخیف‌تری ادامه‌رو همان سیاست‌های وارداتی دوره قاجار بود که نتوانست یک زیرساخت علمی را در کشور فراهم دارد.
کارشناس مسائل سیاسی خاطرنشان کرد: در دوره پهلوی با شکل روبنای از علم و فناوری روبرو هستیم به گونه‌ای که شاهد ورود صنایع مختلفی خصوصاً در حوزه نظامی هستیم که اتفاقاً همین‌ها نیز به شکل خاص و بدون راه‌اندازی زیرساخت ایجاد و حتی تعمیر صورت گرفت که در مواردی مانند حوزه نظامی چنان تحقیرآمیز بود که حتی جزئی‌ترین تعمیرات نیز نیازمند حضور مستشارانی بود که حتی برای رضایت آنان در کنار حق توحش برای زندگی در ایران، توافقنامه ننگین کاپیتولاسیون هم برای آنان ایجاد کردند.
هاشمی گفت: این روند باعث شد تا ایران نه‌تنها در حوزه علم و دانش پیشرفت نکند، بلکه وابسته‌تر هم شود و به نوعی اعتماد به نفس بخش بزرگی از جامعه را گرفت که اولین قدم امام خمینی در این راستا بازگردان روحیه اعتماد به نفس به مردم بود که شعار زیبای ما می‌توانیم در این راستا بیان شد و چنان بر آن تأکید شد که توانست در مدتی کوتاه باعث رشد علمی کشور توسط همان جوانانی شود که روزگاری در کشور سرکوب می‌شدند.
این استاد دانشگاه در پاسخ به سئوال صنعت فضایی ایران از چه سالی شروع شد و چقدر آن مربوط به قبل از انقلاب است؟ گفت: اگر بخواهیم در مورد صنعت فضایی ایران صحبت کنیم باید آن را به سال ۱۳۴۹ مرتبط داریم ایران در سازمان بین‌المللی ارتباطات ماهواره‌ای عضو شد.
وی ادامه داد: اما اتفاق خاصی جز راه‌اندازی مرکز سنجش از راه دور در سال ۱۳۵۵ اتفاق نیفتاد تا اینکه با وقوع انقلاب اسلامی ایران و در سال ۱۳۷۰ با ادغام مرکز سنجش از راه دور ایران و سپس بر اساس مصوبه مجلس در سال ۱۳۸۲ شورای عالی فضایی تشکیل شد و به سرعت به اقدامات خوبی در کشور دست زد.
کارشناس مسائل سیاسی یادآور شد: ایران موفق شد ابتدا در سال ۱۳۷۵ و سپس در بهمن ۱۳۸۶ ماهواره‌بر فضایی سفیر را به فضا پرتاب کند یک سال بعد نیز به وسیله همین موشک ماهواره ایرانی امید به فضا پرتاب شد و این چنین ایران به باشگاه فضایی‌های جهان پیوست این توانمندی به برکت تلاش جوانان ایرانی که شعار ما می‌توانیم سر می‌دادند اتفاق افتاد و توانستند به صورت مکرر این اقدامات را تاکنون استمرار ببخشند.
هاشمی در پاسخ به سئوال غیر از پرتاب‌های مختلف مداری و زیرمداری اتفاقات دیگری نیز در صنایع فضای ایران رویداد که قابل اعتنا باشد؟ بیان کرد: بله ایران به اینجا اکتفا نکرد و تلاش کرد تا یک گام بلند در صنایع هوایی برداشته و بتواند موجود زنده به فضا پرتاب کند از این رو اقداماتی نیز انجام داد که از جمله آن همان سال ۱۳۸۸ بود که با کاوشگر ۳ چند جانور از جمله موش صحرایی لاک‌پشت و چند کرم را همراه سلول‌های انسانی به فضا پرتاب نمود بعد از چند شکست متوالی در سال ۱۳۹۱ کاوشگر پیش‌گام یک میمون به نام آفتاب را به ارتفاع ۱۲۰ کیلومتری زمین پرتاب نمود که بعد از ۲۰ دقیقه این جانور زنده به زمین بازگشت و این یک قدم بزرگ برای جمهوری اسلامی ایران بود تا بتواند در سال‌های بعد انسان را نیز به فضا پرتاب کند.
آیا می‌توانید آماری از کشورهای عضو باشگاه فضایی بیان دارید و بفرمایید که وضعیت ایران چگونه است؟
وی پاسخ داد: ابتدا اینکه باید گفت که از ۱۹۰ کشور جهان عضو سازمان ملل متحد فقط ۹۰ کشور دارای ماهواره اختصاصی در فضا هستند که این کمتر از ۵۰ درصد فراوانی کشورها است.
استاد دانشگاه ادامه داد: از این ۹۰ کشور، ۵۸ کشور توانایی طراحی و ساخت ماهواره را به تنهایی یا گروهی داشته و توانسته‌اند که از این تعداد فقط ۱۲ کشور توانایی و قدرت فناوری پرتاب ماهواره به فضا را داشته و فقط ۶ کشور توانستند در کنار ارسال ماهواره، موجود زنده به فضا ارسال دارند که نیمی از اینها، یعنی فقط ۳ کشور توانسته‌اند، انسان به فضا بفرستند.
هاشمی ادامه داد: این در حالی است که بودجه فضایی کشور حدود ۲۰ میلیون دلار و آمریکا ۹ میلیارد دلار و روسیه ۶ میلیارد دلار است. این یعنی آمریکا حدود ۵۰۰ برابر ایران در حال هزینه‌کرد است و نشان قدرت ایران علی‌رغم همه کمبودهاست.
هاشمی خاطرنشان کرد: جمهوری اسلامی ایران هر چند با تأخیر و از سال ۱۳۷۵ به صورت جدی کار توسعه فضایی و پرتاب‌های خود را آغاز کرده است، اما اکنون علی‌رغم همه فشارها و کارشکنی‌ها، توانسته است حدود ۲۵ ماهواره بسازد و حدود ۱۳ عدد را تاکنون به فضا پرتاب کند که عمدتاً توسط خودش و از دو ایستگاه بومی فضایی درون کشور به فضا پرتاب کند.
وی عنوان کرد: ایران به برکت جمهوری اسلامی جزء ۶ کشوری است که توانسته است، موجود زنده به فضا پرتاب و سپس آن‌را به صورت سالم به زمین برگرداند.
استاد دانشگاه ادامه داد: ابتدا در سال ۱۳۸۸ با موشک کاوشگر توانست چند حشره و موجود زنده به فضا اعزام کند و سپس در جهشی بزرگ در سال ۱۳۹۱ یک میمون به‌عنوان نخستین همسان زیستی با انسان را با موشک پیش‌گام به فضا پرتاب کرد و بعد از ۲۰ دقیقه سفر فضایی به زمین برگرداند، تا نام خود را در برترین‌های فضایی ثبت نماید.
چرا با این توانایی؛ باید ماهواره‌ها در روسیه و توسط این کشور صادر شود؟
کارشناس مسائل سیاسی پاسخ داد: پرتاب ماهواره و محموله‌های فضایی یک کشور توسط دیگری امری پذیرفته شده و اتفاقاً عقلانی و درست است که عمده کشورها از جمله کانادا، آلمان و فرانسه نیز جهت کاهش هزینه‌های زیاد پرتاب و اطمینان از صحت استقرار در مدار هدف، از ظرفیت چند کشور محدود استفاده می‌کنند.
وی در پایان گفت: روسیه و موشک ماهواره بر سایوز از بهترین و ارزان‌ترین آنهاست، به‌گونه‌ای که این مجموعه فضایی روسیه تاکنون حدود ۲۰۰۰ مأموریت با کمترین تلفات داشته که ۱۴۰ مورد آن پرتاب سرنشین‌دار است که البته جمهوری اسلامی ایران دو پرتاب سرنشین‌دار خودش را در خاک خودش و بدون کمک خارجی ارسال کرده است.
به گزارش شیرازه ایران در حوزه ساخت ماهواره و پرتاب آن در زمره کشورهای برتر جهان است و می‌تواند خودش نیازهای فضایی خویش از جمله پرتاب را برطرف کند.
اما امر عقلانی و اقتصادی استفاده از ظرفیت‌های جهانی در کاهش هزینه‌ها و بالابردن اطمینان پرتاب است که در اوج تحریم‌های بین‌المللی افتخاری مضاعف برای جمهوری اسلامی ایران است.
افتخاری که کشوری مانند امارات که نه ماهواره را خودش ساخته، نه پرتاب کرده و نه اداره و کنترل می‌کند، برای پرتاب به‌نام خودش در آمریکا میلیون‌ها دلار هزینه می‌کند و سپس جشن ملی می‌گیرد؛ اما ما باید غافل از قدرت و توانمندی خویش باشیم.